کاوش

رزین پلی اورتان یک ماده شیمیایی پلیمری نامحلول در آب است که معمولاً مایع است و در شرایط خاصی سخت می شود. این ماده می تواند منشأ طبیعی یا مصنوعی داشته باشد و در تولید بسیاری از محصولات دیگر مانند لاستیک و داروها استفاده می شود. در ادامه این مقاله نگاه دقیق تری به رزین پلی اورتان، نحوه تولید این ماده، تاریخچه و خواص رزین پلی یورتان خواهیم داشت.

رزین پلی یورتان چیست؟

یکی از محصولات پلی یورتان ها محصولی به نام رزین پلی یورتان است که یک کوپلیمر چسبنده با ویسکوزیته بالا است و در شرایط آزمایشگاهی خاص سخت می شود. این مواد دارای خاصیت ارتجاعی بالایی هستند و به عنوان یک نوع پلیمر می توانند دوستدار محیط زیست و خلاق باشند.

- منشا طبیعی رزین پلی اورتان

رزین های پلی اورتان طبیعی بیشتر به عنوان پلی استر طبیعی شناخته می شوند. این نوع رزین ها از منابع طبیعی مانند روغن ها و گیاهان استخراج می شوند. در گذشته از روغن های طبیعی برای تولید رزین پلی یورتان طبیعی استفاده می شد. اما با پیشرفت تکنولوژی و تولید پلیمرهای مصنوعی، استفاده از رزین پلی یورتان طبیعی بسیار کاهش یافته است.

- منشا مصنوعی رزین پلی اورتان

رزین های پلی یورتان مصنوعی بیشتر از پلیمرهای طبیعی یا مصنوعی تولید می شوند. این پلیمرها از واکنش بین دو گروه شیمیایی، یک گروه ایزوسیانات و یک گروه هیدروکسیل تشکیل می شوند. گروه های ایزوسیانات و هیدروکسیل را می توان از منابع نفتی مانند پتروشیمی ها به دست آورد.

رزین های پلی یورتان مصنوعی با تنظیم نسبت ایزوسیانات ها و گروه های هیدروکسیل و همچنین با افزودن مواد پرکاربرد مانند اوره فرمالدئید، پوشش های اپوکسی، پلی استر و غیره ساخته می شوند.

نحوه ریختن رزین پلی اورتان

تشکیل رزین پلی اورتان از طریق واکنش بین دو ماده اصلی ایزوسیانات و هیدروکسیل (الکل) صورت می گیرد. واکنش شیمیایی که به عنوان واکنش پلی یورتان (پلی یورتانیزاسیون) شناخته می شود، توسط واکنش دهنده ها (دو عنصر اصلی) انجام می شود.

به طور کلی رزین پلی اورتان به شرح زیر ساخته می شود:

واکنش دهنده ها (دو ماده اولیه)

الف) ایزوسیانات: ایزوسیانات ها در ساختار خود دارای گروه های NCO هستند.

ب) گروه های هیدروکسیل: این گروه ها شامل گروه های OH (الکلی) می باشند.

پس از تشکیل رزین پلی یورتان می توان از افزودن مواد و اصلاح کننده ها برای تنظیم ویژگی های مورد نظر رزین استفاده کرد. این اصلاح کننده ها می توانند استحکام مکانیکی، انعطاف پذیری، پایداری آب و حرارت و سایر خواص رزین پلی اورتان را تغییر داده و آن را برای کاربردهای خاص مناسب کنند.

تشکیل شیمیایی رزین پلی یورتان فرآیندی پیچیده و کنترل شده است که یکی از مهمترین فرآیندهای تولید پلیمر در صنعت پلیمر محسوب می شود.

تاریخچه رزین پلی اورتان

تاریخچه کشف این رزین به دهه 1930 برمی گردد که به طور اتفاقی توسط گروهی از محققان و صنعتگران کشف شد.

در سال 1937 یک محقق آلمانی به نام اتو بایر پیشرفت های چشمگیری در تولید پلی اورتان داشت. او با گروهی از دانشمندان، ترکیبی به نام پلی اتیلن گلیکول (PEG) را مورد مطالعه قرار می دهد و هنگامی که با یکی از ایزوسیانات ها ترکیب می شود، ماده جدید و ناشناخته ای ایجاد می شود که خواص جالب و بدیعی دارد.

تا آن زمان، ایزوسیانات ها به عنوان دارو استفاده می شد و استفاده صنعتی آنها محدود بود. اما با کشف ترکیبات جدیدی که دکتر. ساخته شده توسط Bayer، تولید پلی اورتان محبوب شد.

فرمول جدیدی که برای این رزین پلی یورتان آغاز شد منجر به تحقیقات و توسعه بیشتر در دهه های 1940 و 1950 شد.در حال حاضر تلاش های زیادی برای بهبود و تغییر خواص رزین پلی اورتان صورت گرفته و کاربردهای جدیدی کشف شده است.

تولید صنعتی رزین های پلی یورتان از اواخر دهه 1950 آغاز شد و به تدریج به ماده ای بسیار مهم در صنایع مختلف از جمله خودروسازی، ساخت و ساز، چسب، پوشش و سایر صنایع تبدیل شد.

امروزه رزین پلی اورتان به عنوان یک ماده همه کاره و کاربردی در صنعت مدرن شناخته شده است و تحقیقات زیادی برای بهبود و توسعه آن هنوز در حال انجام است. بنابراین می توان انتظار داشت که در آینده از رزین های پلی یورتان برای مصارف جدید استفاده شود و نقش بسیار مهمی در صنعت و اقتصاد جهانی داشته باشد.

ویژگی های رزین پلی اورتان

1. خاصیت چسبندگی

2. مقاومت بالا

3. انعطاف پذیری

4. خواص عایق حرارتی

5. ضد آب و رطوبت

رزین پلی یورتان سیماب رزین با توجه به این ویژگی ها و خواص، به عنوان یکی از مواد پلیمری مهم در صنعت خودروسازی، صنعت ساختمان، صنایع الکترونیک، مبلمان، کفپوش، پوشش سطوح مختلف قطعات صنعتی و ... مورد استفاده قرار می گیرد.